قلعه

شهر قلعه های باستانی

• دسته بندی: قلعه

زیر عنوان:«ماهنشان» شهری است اسرارآمیز که در آن تونل های مخفی شگفت آوری وجود دارد
 

ماهنشان نام منطقه ای است در جنوب غربی زنجان؛ شهری پر رمز و راز که تا چند هزار سال پیش محل حکمرانی قوم مادها بود. ماهنشان آثار تاریخی و دینی زیادی دارد. بناهایی که هر بار پژوهشگران به تحقیق روی آنها می پردازند و یافته های جدیدی به دست می آورند. تحقیقات زیادی روی این شهر اسرار آمیز انجام شده ولی هنوز باستان شناسان به اتفاق نظری در مورد نام این شهر و حکومتی که آن را ساخته نرسیده اند. تا چند هزار سال پیش ماهنشان سرزمین پهناوری بود و مناطق دیدنی زیادی را در خود جا داده بود. غار گلیجک ، قلعه ارزه خوران و شهر زیرزمینی دژمند از دیدنی های این سرزمین باستانی هستند.
بعد از عبور از جاده ترانزیت تبریز و پشت سر گذاشتن سه راهی نیک پی در جنوب غربی زنجان ،جایی که 110 کیلومتر به زنجان مانده ، شهری به نام ماهنشان وجود دارد . این شهر در جنوب رودخانه قزل اوزن قرار گرفته . گروهی از محققان معتقدند ماهنشان همان مادنشان است به معنای سرزمین قوم ماد و عده ای دیگر بر این باورند که ماهنشان ابتدا می نوشان بوده!
یافته هایی که از مناطقی مانند غار گلیجک به دست آمده نشان می دهد تمدنی ما قبل تاریخ در این منطقه وجود داشته . امیر الهی ، مدیر کل میراث فرهنگی زنجان در این باره می گوید : «ماهنشان تا چند هزار سال پیش منطقه ای وسیع بود و بسیار از روستاها و شهرستان های زنجان را شامل می شد . باستان شناسان در کاوش هایی که در ماهنشان کنونی و مناطق اطرافش انجام داده اند آثار با ارزشی را کشف کرده اند که از قدمت زیاد این شهر حکایت دارد.در کاوش هایی که در غار گلیجک در 37 کیلومتری زنجان انجام شده آثاری به دست آمده که حدود 30 هزار سال قدمت دارند. این آثار به دست آمده به خوبی به قدمت و تاریخ زنجان گواهی می دهند.» در روستای خوئین که تا چندین سال پیش قسمتی ازماهنشان به حساب می آمد غاری سنگی به نام دژمند کشف شده . کارشناسان بعد از بررسی تکه سفال هایی که از این منطقه به دست آمده، اعلام کردند نقوش روی این سفال ها مربوط به هیچ دوره تاریخی شناخته شده ای نیست.

شهر زیرزمینی
 

روستای خوئین زنجان در 60 کیلومتر جاده زنجان ، بیجار قرار گرفته . این روستا به دلیل وجود آثار تاریخی مشابه بی ارتباط با ماهنشان نیست . در تقسیمات اداری و کشوری حال حاضر هر کدام از این آثار باستانی در یک منطقه قرار گرفته اند اما در گذشته همه این محوطه های باستانی جزو یک منطقه بوده و تحت فرمانروایی حاکم ماهنشان بوده است . شهر زیرزمینی دژمنده یا دژمند، اثری بسیار استثنایی است که از دالان ها و اتاق هایی تشکیل شده که در دل زمین کنده شده اند. معماران خبره ای که این شهر زیرزمینی را ساخته اند همه جوانب را در نظر گرفته بودند، چرا که در سقف های سنگی این بنا منافذی تعبیه شده بود تا تهویه هوا به خوبی صورت گیرد.
کشف این شهر زیرزمینی هم در نوع خود جالب است چرا که همین منافذ باعث شد وجود این شهر زیرزمینی فاش شود به این ترتیب که خانه ای در روستای خونین نشست کرده و درون شهر زیرزمینی فرو می رود ؛ به این شکل اهالی روستا دالان ها و اتاق های سنگی شهر زیرزمینی را کشف می کنند. دژمند ، این شهر زیرزمینی پیچ و خم های زیادی دارد . شاید یکی از دلایل معماری پرپیچ و خم این شهر ، این است که هنگام حمله دشمنان مانع پیشروی سریع آنها می شد . برای همین ساکنان قدیم خوئین می توانستند از فرصت استفاده کرده و در اتاقک های تو در توی دژمند پنهان شوند. دژمنده اتاقک و راهروی زیادی دارد. در بعضی از نقاط این شهر زیرزمینی می توان ایستاده حرکت کرد اما اگر بخواهید تمام و کمال دژمند را جست و جو کنید، باید سینه خیز رفتن را هم یاد بگیرید . محققانی که برای تحقیق به این شهر زیرزمینی رفته اند معتقدند این بنا یکی از شگفتی های جهان است چرا که در 40 متری سطح زمین ساخته شده و حدود چهار کیلومتر هم طول دارد .در این شهر زیرزمینی همه چیز حساب و کتاب دارد . منفذهایی که برای تهویه هوا ایجاد شده در فاصله های مشخصی قرار گرفته اند و در مکان هایی هم شکاف هایی برای روشن شدن مسیر تعبیه شده است . این شهر زیرزمینی نظیر چند ورودی دارد اما دو ورودی این شهر تا به حال بازگشایی شده ؛ یکی از این ورودی ها در روستا تعبیه شده و دیگری مشرف به یک دره سرسبز است .
شاید ساکنان قدیم خوئین به خاطر درامان ماندن از جنگ های آن زمان ، این شهر زیرزمینی را ساخته اند چرا که روی تپه های مرتفع این روستا چند برج دیده بانی هم ساخته شده تا به محض حمله دشمن ، دیده بان ها اهالی روستا را با خبر کنند و آنها به شهر زیرزمینی پناه ببرند.

دودکش موجودات ناشناخته
 

شهر زیرزمینی یکی از ده ها شگفتی ماهنشان قدیم است که در روستای خوئین جا خوش کرده است . این معماری اسرار آمیز همه ساله گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به زنجان می کشد . اما در ماهنشان و نرسیده به روستای ایلی ایلاغ ، پدیده اسرار آمیز دیگری هم وجود دارد که حرف و حدیث های زیادی درباره اش وجود دارد . ستون هایی از جنس خاک رس که تخته سنگ های بزرگی رویشان قرار دارد . بومی های منطقه به این ستون های سر به فلک کشیده، لقب دودکش جن داده اند چرا که روی ستون ها تخته سنگ های سنگین و بزرگ به طرز عجیبی جاخوش کرده اند. البته بعضی از بومی های منطقه به این ستون ها تخت دیو هم می گویند . آنها از قدیمی ترهای ماهنشان شنیده اند که در گذشته دیوها روی این تخته سنگ ها استراحت می کرده اند. البته جالب است بدانید این ستون های رسی هیچ ربطی به موجودات ناشناخته و دیوها ندارد.
محققان امروزه دلیل وجود این ستون های زیبا و بی نظیر را به این ترتیب شرح می دهند؛ آنها معتقدند این ستون های رسی با لایه های سخت و سنگی شان حاصل فرسایش زمین طی سال های متمادی هستند. به این شکل که طی سال ها بارش باران و وزش باد بناها و تپه ها را فرسایش داده و اشکالی مانند ستون های رسی ماهنشان را به وجود آورده است.

قلعه های ابدی
 

از این ستون های عجیب و غریب هم که بگذریم ، نوبت به قلعه های پر رمز و راز ماهنشان می رسد . به گفته مدیر کل میراث فرهنگی زنجان در ماهنشان 20 قلعه وجود دارد که قلعه بهستان ، یکی از زیباترین و منحصر به فرد ترین آنهاست. این قلعه تاریخی در فهرست آثار ملی کشور نیز ثبت شده است . بهستان قلعه ای صخره ای است که 200 متر طول و حدود 250 متر ارتفاع دارد . سازندگان این قلعه با کندن کوه دست به ساخت اتاق های مستحکمی زده اند که با گذشت سال ها هنوز پابرجاست . اتاق های این قلعه به وسیله راهرو به هم راه دارند ، قسمت بالای قلعه هم به وسیله راه پله با بخش های پایین در ارتباط است . ساکنان قلعه در گذشته از قسمت بالای قلعه به منظور دیده بانی و از اتاق های پایین برای انبار استفاده می کردند. باستان شناسان قدمت این قلعه را به قرن پنجم نسبت می دهند . الهی درباره علت ساخت چندین قلعه در ماهنشان می گوید : «ساخت 20 قلعه در ماهنشان مورد توجه خیلی از محققان بوده ، به احتمال قوی این شهر محل حکمفرمایی حکومتی بزرگ بوده . علاوه بر این ، ماهنشان در مسیر یکی از راه های فرعی جاده ابریشم بوده ، به همین دلیل کاروانسراهای زیادی هم در حومه این شهر ساخته شده است.» در گذشته در هر قلعه یک ارگ ساخته می شد که مخصوص حاکمان بوده و در اطراف قلعه مردم در اجتماعات روستایی زندگی می کردند.

قلعه قشلاق
 

«وردان» حاکم قلعه قشلاق دستور داد سکه ای به نامش ضرب کنند تا نامش ماندگار شود. او نمی دانست این قلعه که از خشت و گل و سنگ ساخته شده است ، تا هزاران سال بعد نام او را زنده نگه می دارد؛ «قلعه قشلاق با قدمت 2200 سال ، در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است . این قلعه یک قلعه شهر است که 42 هکتار وسعت دارد و در 60 کیلومتری زنجان روی ارتفاعات دهستان قزل گچیلو و کنار رود قزل اوزن بنا شده است.» در کاوش هایی در این قلعه باستانی انجام شده ، سکه ای پیدا شده که نام «وردان» فرمانروای دوران میانی اشکانی بر آن ضرب شده است؛ «یافته های سفالی ، وسعت قلعه و محل قرار گیری قلعه ، نشان دهنده این است که قلعه قشلاق یکی از مراکز مهم دوران اشکانی در زنجان بوده است.»

قلعه نظامی
 

قلعه ارزه خوان هم یکی دیگر از قلعه های ماهنشان است . این قلعه که یک قلعه نظامی به حساب می آید ، مورد توجه خیلی از باستان شناسان است . چرا که می توانند با مطالعه نوع ساختار قلعه ارزه خوران ، به کاربرد دفاعی این قلعه پی برده و همچنین از سیستم نظامی و رموز جنگی گذشتگان باخبر شوند.
در محدوده ماهنشان 180 منطقه باستانی وجود دارد که قلعه ها ، کاروانسراها ، غارها ، پل ها و کلیساها را شامل می شود . این مکان ها یادگاری از عصر نوسنگی ، برنز، آهن و تمدن بین النهرین هستند.
منبع:همشهری سر نخ،ش 72
  نویسنده:شیما فرهادی

برچسب‌ها: قلعه

نوشته : داریوش

تاریخ: یکشنبه سی و یکم اردیبهشت 1391

 آرشیو نظرات

فلک‌الافلاک خرم‌آباد

• دسته بندی: قلعه

فلک‌الافلاک؛ آسمان آسمان‌ها

● دژی که هنوز، چشم‌ها را خیره می‌کند برگرفته از امرداد

سلیمان لطفی نیا :

اگر به شهر خرم‌آباد آمده باشید، آن‌چه بیشتر از همه، نگاه شما را به سوی خود می‌کشد، چیزی نیست مگر دژ باستانی فلک‌الافلاک، که در بلندای تپه‌ای در میانه‌ی شهر و درکنار رودخانه، خودنمایی می‌کند و از همه‌جای شهر دیده‌ می‌شود. نام این دژ برای جهانگردان و باستان‌شناسان نامی‌ آشنا است.     ساخت این دژ را در روزگار ساسانیان می‌دانند. این دژ در گذر روزگار نام‌های گوناگونی داشته است. نام‌هایی چون «دژشاپوری» یا «شاپورخواست»، «دژ خرم‌آباد»، «کاخ اتابکان» و «دوازده برجی».  دوازده برجی که امروزه نیز بسیاری از مردم لرستان برای نامیدن این دژ به‌کار می‌برند، گویای این است که تا گذشته‌های نه‌چندان دور، این سازه، به‌جای هشت برجکی که اکنون دیده می‌شود، دوازده برج داشته‌است. فلک‌الافلاک به معنای آسمان‌آسمان‌ها و ستاره‌ی ستاره‌ها است. نا گفته نماند که در لرستان هنوز به هر کدام از ماه‌های سال «برج» نیز می‌گویند، و دوازده برجی، بی‌ربط با دوازده ماه سال نیست. باستان شناسان توانسته‌اند در پیرامون این دژ، دیواری را بیابند که دورتا دور شهر را فرا گرفته بوده‌است، اما امروزه، مگر ویرانه‌ای در برخی جاها، چیزی از آن برجای نمانده است. این دیوار از شهری نگهداری می‌کرده است که چندین دژ و ساختمان داشته است و آن‌چه اکنون به نام فلک‌الافلاک، شناخته می‌شود، شاه نشین شهر بوده است. این دژ از آجر و گونه‌ای ملات بسیار سخت ساخته شده است. بر روی بسیاری از آجرهای دژ نام «شاهپوری» نوشته شده است. برای رسیدن به دژ، باید از سربالایی که سنگ‌فرش است بالا رفت. در ورودی دژ، دروازه‌ی بزرگی ساخته ‌شده ‌است که، چند سوار با اسب‌هایشان به آسانی، می‌توانند از آن بگذرند. امروزه در جلوی در، یک توپ جنگی ساخته شده از مس، یادگاری از «فتحعلیشاه» قاجار، خودنمایی می‌کند و گویی آماده شلیک کردن است. از دروازه  که به‌درون می‌روی، حیاطی دلگشا و زیبا در روبه‌رویت آشکارا می‌شود، که دیوارها با پنجره‌های چشمگیری، آن را دربر گرفته‌اند. از این حیاط می‌توان به بخشی از برجک‌ها دسترسی داشت. در گوشه‌ای از این حیاط چاهی ژرف  به گونه‌ای شگفت انگیز در دل صخره‌هایی که دژ بر روی آن‌ها ساخته شده، تا رسیدن به آب کنده‌شده است. پس از گذر از این حیاط و یک راهرو بزرگ دیگر، به حیاط دوم که بسیار ظریف و هماهنگ ساخته شده‌است می‌رسیم. درون این حیاط هنوز دو کاج کهنسال زندگی و سرسبزی خود را نگه‌داشته‌اند. در سمت راست، ساختمانی وجود دارد که امروزه برای موزه از آن سود برده می‌شود. این دژ سرگذشت‌های گوناگونی را ازسر گذرانده است، روزگاری شاه‌نشین بوده است و اتابکان با همه‌ی توان خود نزدیک به ٤٠٠ سال در آن به حکومت  پرداخته‌اند ودر پایان نیز با شکست «شاهوردی‌خان» جوان، واپسین شاه این دودمان از شاه اسماعیل صفوی، برای همیشه از صحنه‌ی سیاسی لرستان کنار رفتند. روزگاری هم پادگان نظامی‌بوده است. یکبار دیگر نیز از آن برای زندان سود برده می‌شده است. واپسین کاربرد نظامی ‌این دژ هنگامی بود که رضاشاه برای سرکوب عشایر کوهدشت(طرهان) لشکر را به آن سرزمین فرستاد و دژ را مرکز فرماندهی کرد. این دژ در سال ١٣٤٩ از ارتش به وزارت فرهنگ و هنر واگذار شد و به شماره‌٨٨٣ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. در سال ١٣٥٤ نیز با راه اندازی موزه‌ی مردم شناسی و مفرغ‌های لرستان، موزه شد. امروزه هراز چندگاهی، موزه‌های گوناگونی در آن برپا می‌شود. در موزه‌ی عتیقه‌ایی که گاه‌گاهی در فلک‌الافلاک برپا می‌شود، می‌توان  شماری از آثار به‌دست آمده از غار شگفت انگیز «کلماکره» که از دست قاچاقچیان گرفته شده و در کمتر موزه‌ای مانند آن‌ها وجود دارد را دید.  با توجه به هشدار کارشناسان درباره‌ی فرسوده بودن دژ و امکان فروریختن و نابودی آن، چندی است که کارهایی برای استحکام بخشی به آن، روبه انجام است که در صورت نتیجه دادن، می‌توان به پابرجا ماندن این دژ زیبا، در چند سال آینده امیدوار بود.       راه ورودی سنگفرش شده نمای شمالی دژ رودخانه‌ی پیرامون دژ ورودی به حیاط دوم راهروی ورودی توپ مسی یادگار روزگار فتحعلی‌شاه قاجار نمای بیرونی دژ نمای خشتی دژ حیاط نخست حیاط نخست برجک‌های دیدبانی بر پشت بام دژ سردر ورودی به حیاط دوم حیاط دوم کاج‌های روییده در سنگ‌های حیاط دوم در ورودی به پشت‌بام فرتورها از سلیمان لطفی نیا است.

برچسب‌ها: قلعه

نوشته : داریوش

تاریخ: دوشنبه بیست و پنجم اردیبهشت 1391

 آرشیو نظرات

غار کوگان

• دسته بندی: قلعه

اگر رسیدگی باشد

● غار کوگان هم می‌‌تواند یک جاذبه‌ی گردشگری شود

خبرنگار امرداد - خبرنگار امرداد :

امیرهوشنگ عارفیان، فرنشین(:رییس) گروه کوهنوردی «نسیم زاگرس اندیمشک»، پس از واپسین بازدیدش از غار «کوگان»، از بی‌مهری‌ها به این غار دست‌کند و بی‌همتا، گله کرد و در گفت‌و گو با خبرنگار امرداد، گفت: «غار کوگان پس از غاری در کشور اردن، بزرگ‌ترین سازه‌ی دست‌ساز، در دل صخره‌هاست که مسکونی بوده است. این غار دست‌ساز که دو اشکوبه(:طبقه) است و می‌توان آن را یکی از شاهکارهای بازمانده از روزگار اشکانی دانست، ‌اکنون بدون رسیدگی مسوولان، با تنهایی و درد فراموشی دست‌و‌پنجه، نرم می‌کند.»     این غار در استان لرستان، در شهرستان پل‌دختر، به شماره‌ی ۲۶۶۰ در سیاهه‌ی آثار ملی ایران، ماندگار شده است اما به گفته‌ی عارفیان، این روزها، «کوگان» نیاز به اندکی رسیدگی و توجه دارد تا به جرگه‌ی مکان‌‌هایی بپیوندند که گردشگران، از بازدیدش، لذت می‌برند و آن را به عنوان مقصد گردشگری برمی‌گزینند.   عارفیان به نقل از مردمان روستای کوگان، گفت: «یکی از بزرگ‌ترین دشواری‌ها، نبود سرویس بهداشتی برای گردشگران است. از سویی، پرورش ماهی در سرچشمه‌ی این محل، آب نوشیدنی این گستره را آلوده کرده که شوند(:سبب) گرفتاری پوستی و گوارشی گردشگران و مردم منطقه شده است. رخدادی که با رسیدگی مسوولان به سادگی می‌تواند رفع ‌شود اما اکنون از این توجه و رسیدگی، خبری نیست.»     به گفته‌ی عارفیان،‌ سازمان میراث فرهنگی تنها به یک تابلوی معرفی غار کوگان، در پایین غار، که آن هم ناخواناست، بسنده کرده است و بنابر شواهد، هیچ تلاشی برای گردشگرپذیر شدن این غار، نشده است.   او به نبود مامور ثابت یگان میراث فرهنگی، اشاره کرد و گفت: «نبود مامور، به شماری آدم ناآگاه، فرصت داده تا با اسپری به جان در و دیوار این غار دست‌کند، افتاده و یادگاری بنویسند.»   بنابر سخنان عارفیان، یکی از گیرایی‌های غار کوگان در این است که از درون این غار و از فرای پنجره‌‌هایش، می‌توان طبیعت بکر پیرامون را دید، گستره‌‌ای پر از گیاهان نادر با درختان بلوط کهنسال. وی در این باره به  دامداران غیربومی که بدون پروانه، دام‌هایشان را به چرا در این گستره می‌آورند،‌ اشاره کرد و گفت:‌ «چرای بی‌رویه‌ی دام به نابودی گیاهان نادر منطقه و زشت شدن چهره‌ی بکر طبیعت کوگان،‌ خواهد انجامید.» به گفته‌ی وی مردم روستا،‌ این گزینه را به آگاهی سازمان محیط‌زیست رسانده‌اند اما تاکنون، اقدام پیشگیرانه‌ای انجام نشده است. امیرهوشنگ عارفیان در پایان، گفت:‌ «به عنوان یک هم‌میهن ایرانی، درخواست دارم که مسوولان، با ایجاد زیرساخت‌ها، زمینه‌ی آمدن گردشگران داخلی و خارجی را برای دیدار از این شاهکار باستانی، فراهم کنند تا هم یادگار نیاکانمان،‌ پاس‌داشته شود و هم با رونق گردشگری به توسعه‌ی پایدار اقتصادی منطقه کمک شود.» غار کوگان از شاهکارهای معماری‌ صخره‌ای است. از شگفتی‌‌های این غار، ‌بودن مخز‌ن‌های آب درون اتاق‌های غار است.     فرتورها از امیر هوشنگ عارفیان است. 6744

برچسب‌ها: قلعه

نوشته : داریوش

تاریخ: سه شنبه دوازدهم اردیبهشت 1391

 آرشیو نظرات

غار و دستکنده صفوی در شهر پارسیان کشف شد

• دسته بندی: قلعه

بهروز خلیلی  - 6 غار دستکنده و یک دژ دیدبانی متعلق به دوره صفوی در نتیجه عملیات جاده سازی اداره راه و ترابری در شهر پارسیان کشف شد.

کارشناسان سازمان میراث فرهنگی هرمزگان این آثار را مشابه غارهای خربس قشم می دانند.

مطالعات باستان شناسان تا کنون ،تاریخ ساخت آنها را به دوره صفوی نسبت می‌دهد اما آنان احتمال می دهند این دستکند ها تاریخی بیش از این داشته باشند.

"عباس نوروزی"، باستان شناس سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان در گفتگو با میراث‌خبر از کشف 7 دستکند و یک برج دیدبانی متعلق به دوره صفوی بر اثر عملیات جاده سازی اداره راه و ترابری در شهر پارسیان هرمزگان خبر داد.

به گفته وی درون این دستکند‌ها تعداد زیادی دالان و اتاق تعبیه شده است.

همچنین در کنار این دستکند ها آثار از معماری بدست آمده است.

این معماری از سنگ و ساروج ساخته شده و شواهد نشان می‌دهد بقایای یک برج دیدبانی و یک دیوار دفاعی است.

نوروزی این دستکند ها را مشابه غارخربس قشم که یکی از مناطق گردشگری این جزیره است دانست و دسترسی به این دستکندها را آسانتر از غارهای خربس اعلام کرد.

به گفته نوروزی سازمان میراث فرهنگی هرمزگان عملیات جاده سازی را متوقف کرده و از اداره راه و ترابری خواسته مسیر جدیدی را برای احداث این جاده انتخاب کند.

همچنین وی از تهیه پرونده این دستکندها برای ثبت در فهرست آثار ملی خبر داد.

برگرفته از همازور

برچسب‌ها: قلعه

نوشته : داریوش

تاریخ: دوشنبه یازدهم اردیبهشت 1391

 آرشیو نظرات

سرزمین قلعه هایی از دل تاریخ

• دسته بندی: قلعه

 یزد گرچه به شهر خشتی جهان، شهر آب انبارها و بادگیرها، سرزمین قنات ها و ده ها صفت دیگر شهره هست اما قلعه ها را نیز نمی توان نادیده گرفت زیرا در گوشه گوشه این دیار پهناور صدها قلعه تاریخی جا خوش کرده از اینرو یزد را می توان سرزمین قلعه های تاریخی نیز خواند.

به گزارش خبرنگار مهر، قلعه های تاریخی به عنوان دژهای مستحکم در برابر هجمه دشمن ساخته می شدند و در یزد شاید به دلیل موقعیت ویژه خود در گذشته های دور، صدها قلعه و دژ بنا شده که حکایت بسیاری از آنها جالب و شنیدنی هست.

بسیاری از قلعه ها اکنون به جاذبه های گردشگری تبدیل شده اما بسیاری از آنها نیز با وجود قدمتی طولانی و اهمیت تاریخی بسیار زیاد فراموش شده.

ابرکوه، مهریز، ندوشن، هرات، مروست و بهاباد بیشترین تعداد قلعه ها و تاریخی ترین قلعه ها را در خود جای داده اند و البته تعداد آنها در سایر شهرستان های استان نیز کم نیست.

بسیاری از این قلعه ها نیازمند مرمت و بازسازی هست تا علاوه بر حفظ میراث گذشتگان، فضایی برای گردشگری و علاقمندان به تاریخ و معماری سنتی باشد.

در این گزارش تعداد محدودی از قلعه های تاریخی یزد معرفی می شوند تا شاهدی بر قدمت تاریخی آنها باشد.

قلعه جنت ‌آباد؛ بنای تاریخی دست ‌نخورده بهاباد

قلعه جنت آباد در حوالی روستای احمدآباد، ‌مرکز دهستان جلگه، در 12 کیلومتری بهاباد واقع شده است.